8 Mart 1957 Tarihinde ABD/New York'da 40.000 dokuma işçisi çalışma koşullarının iyileştirilmesi için grev yapar. Bu greve engel olmak için de polis çağrılır. İşçiler fabrikaya kilitlenir. Bu sırada fabrikada yangın çıkar. Bu yangın sonucunda da 120 kadın yanarak can verir.
8 Mart Dünya Kadınlar Gününü menbaı işte budur. Fakat, daha sonra kahrolasıca kapitalizm; hükmünü geçiremediği birçok fikir ve düşünce de olduğu gibi bu günü de allem ederek kullem ederek kendi amaçlarına uygun hale getirmeyi başarır.
Bugün, bu günü kendilerinin daha fazla değer görmesini isteyen bayanların isteklerine baktığımızda durumun vahameti daha iyi anlaşılıyor. Birçok örnek içinden aklıma gelen ilk örnek olarak mesela hediyeler talep etmeler. Nedeni ise bu ve benzeri günlerde dergilerdeki, gazetelerdeki, tv'lerdeki, billboardlardaki reklamlar aracılığı ile bilinç altına yerleştirilen kadınlar için kadınlar günü dolayısıyla oluşturulan muhakkak bir şeyler tüketilmeli algısı!
Dikkat ettiniz mi, bilmiyorum. Bugün radyoya gelince şunları düşünüyordum. Hükümetten birçok kesime kadar herkes kadınlar gününden bahsediyor da, kimse bugün dahi çalışan kadınlardan bahsetmiyor. Hele ki bugünü anlamlı kılan da yine çalışan kadınlar olmasına rağmen.
Bugüne kadar, devlet kurumlarından tutunda özel sektöre varıncaya kadar çalışan kadınlar için en azından bugün izinli olsun diyeni duydunuz mu?
Sizi bilmem. Ama ben duymadım.
Nedeni ise, kadınların dünyasından kadınlar anlamasından; kadınlar, bugün dahi sömürülmeye en uygun varlıklar olmasından; bunu en iyi de kapitalizm bilmesinden de ondan!
Başta kapitalizm olmak üzere bütün beşeri ideolojilerin, beşeri vahşetlerin, beşeri dayatmaların, beşeri sıkıntıların karşısında durarak direnen, didinen, çalışan kadınlarımızın tüm günlerinin cennet olması duasıyla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder